شِکَّرشِکن شَوَند همه طوطیانِ هند
زین قندِ پارسی که به بَنگاله میرود
علامه سید #ناصرحسین فرزند علامه میر #حامدحسین، رجب ۱۳۶۱ق در #لکهنو هندوستان از دنیا رفت ومجالس ترحیمش حدود ۶ماه برگزار میشد. آخرین مجلس ترحیم ایشان درماه ذیحجة برگزار شد. اعلامیۀ این مجلس ترحیم: أوّلاً به #فارسی است که نشان میدهد زبان رایج لکهنو در آن زمان - حداقل میان شیعیان - فارسی بوده. ثانیاً هر جملهاش #ماده_تاریخ سال وفات سید ناصر حسین است؛ (تصویر ضمیمه) برای نمونه: یا ناصر من لا ناصر له فی المشاکل (۱۳۶۱) به همین وجه یک بزم فاتحه خوانی(۱۳۶۱) برای اهدای ثواب به روح اقدس قبله دین(۱۳۶۱) سرکار ناصر الملة طیب الاله رمسهم(۱۳۶۱) بحسب بست وپنجم ذیحجه(۱۳۶۱) بساعت ده (قدیمه) قبل زوال آفتاب(۱۳۶۱) امید که اهل ایمان فلک مکان به مکتبۀ ناصریه بیایند(۱۳۶۱) ما سوگواران را بلند قدر فرمایند(۱۳۶۱) چشم براه لطف خاص(۱۳۶۱) همه کارکنانِ مکتبۀ ناصریّه کهجوا لکهنو(۱۳۶۱)
